FilmyPolskie888: Spis cudzołożnic (1994)

Gustaw pracuje naukowo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest polonistą. Pewnego razu otrzymuje od dziekana zadanie oprowadzenia po Krakowie szwedzkiego humanisty. Ku zdziwieniu Gustawa, przybysza nie interesują miejscowe zabytki. Chętnie natomiast zabawiłby się w damskim towarzystwie. Prawidłom gościnności musi się stać zadość. Polski humanista postanawia za wszelką cenę spełnić życzenie Szweda. Nerwowo wertuje swój wiekowy notatnik w poszukiwaniu dziewczyn, z którymi kiedyś...sam... Czas jednak zrobił swoje, a te niegdyś piękne i chętne w niczym nie przypominają siebie sprzed lat...

Na podstawie powieści Jerzego Pilcha „Spis cudzołożnic. Proza podróżna”.

Produkcja: 1994
Premiera: 9 styczeń 1995

Reżyseria:

Muzyka:

Obsada:

Gustaw

profesor Bjorn, szwedzki humanista z Upsali

dziekan

Jola Łukasik

Iza Gęsiareczka

Emilka, była żona Gustawa

Jan Frycz

doktor Jerzy Zgółka, mąż Marii Magdaleny

Anna Radwan

doktor Maria Magdalena Zgółka

Małgorzata Hajewska-Krzysztofik

"Posępna Okularnica"

Agnieszka Wagner

Beverly, barmanka "z najpięknięjszą szyją" w Lozannie

Agnieszka Wróblewska

młoda Emilka, żona Gustawa

Edyta Olszówka

młoda Iza Gęsiareczka

Roman Gancarczyk

Nikodem "Wymoczkowaty", obecny partner Emilki

Sonia Bohosiewicz

Adrianna Jerzmanowska

Agnieszka Korzeniowska

recepcjonistka w hotelu

Jadwiga Lesiak

Zuzanna Lipiec

kobieta w wizji Gustawa

Agnieszka Mandat

kobieta w wizji Gustawa

panienka na ulicy

barmanka lub kelnerka w kolejnych barach

bliźniak w oknie

bliźniak w oknie

mężczyzna w barze w Lozannie

Józef Opalski

Piotr Rutkowski

Piotr Skrzynecki

mężczyzna w barze "Vis a Vis"

Ryszard Sobolewski

były rektor

Sebastian Zasada

Leszek Zduń

student wpatrujący się w Marię Magdalenę Zgółkę

Robert Żurek

Dominika Bednarczyk

recepcjonistka w hotelu; nie występuje w napisach

Andrzej Deskur

nie występuje w czołówce

Ewa Kaim

nie występuje w czołówce

Lesław Janicki

mężczyzna w oknie kawiarni pijący kawę; nie występuje w czołówce

Wacław Janicki

mężczyzna w oknie kawiarni pijący kawę; nie występuje w czołówce

Jerzy Pilch

mężczyzna w barze "Vis a Vis"; nie występuje w czołówce

Halina Wyrodek

kobieta w wizji Gustawa; nie występuje w czołówce

i inni.

Notatki:
"Nigdy nie dano mi szansy zagrania inteligenta, którym się czułem. Chciałem opowiedzieć, może po raz ostatni w moim filmowym życiu, o bohaterze swojego pokolenia, przekazać to wszystko, czym się zaraziłem w filmach Kieślowskiego w latach siedemdziesiątych i co potem, z różnymi odcieniami, od ostro komediowego do dramatycznego, próbowałem przedstawiać. To był los polskiego outsidera, którym rodzimy inteligent często bywał. Tak się cudownie złożyło, że Witold Adamek podsunął mi powieść Jerzego Pilcha. Nie zastanawiałem się, czy "Spis cudzołożnic" to dobra książka czy zła. Napisano w niej o mnie, o moich rozterkach, kompleksach, "moich" kobietach... Bohater "Spisu cudzołożnic" nie jest cyniczny, może trochę z drugiej linii, jakby zapomniany, jak ludzie mojego pokolenia" - mówił o genezie swego reżysersko-scenariuszowego debiutu Jerzy Stuhr. Krytyka szybko uznała kinową wersję prozy Pilcha za "bilans postaw bohaterów kina moralnego niepokoju". Dostrzegając ułomności autorskiego filmu Stuhra, zwrócono też uwagę na specyficzną poetykę dzieła, bliską dokonaniom twórców tej miary, co Nanni Moretti czy Jim Jarmusch. Znanemu aktorowi udało się w przewrotny i groteskowy sposób ukazać stan świadomości polskiego inteligenta lat dziewięćdziesiątych. Inteligenta, dla którego pokoleniowymi wydarzeniami były wypadki marcowe w 1968 roku; któremu PRL kojarzy nie tylko z kartkami i czołgami na ulicach, lecz także z normalnym życiem, studiami, młodzieńczymi flirtami. Idąc śladami Gombrowicza i Mrożka Stuhr dowodzi, że polskie doświadczenie wciąż pozostaje "nieprzekładalne" na obcy grunt językowy i kulturowy. Zniknięcie "żelaznej kurtyny" nie było równoznaczne z utratą skazy prowincjonalności. Wzruszający, nostalgiczny, czasem bardzo osobisty utwór Stuhra nie każdy zrozumie i zaakceptuje. Warto jednak zamyślić się nad perypetiami głównego bohatera i losów jego pokolenia - "ostatniego, które nie wstydziło się uczuć".

IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)

02.161110

(POL) polski,