20 lat później (1993)

Berlin Wschodni, koniec lat sześćdziesiątych. W miarę spokojna egzystencja małżeństwa Hauserów i dwójki ich małych dzieci zostaje brutalnie zakłócona. Agenci STASI za pomocą szantażu zmuszają Stefana Hausera do podpisania dokumentu o współpracy. Zdesperowani małżonkowie, by uniknąć nieustannej inwigilacji, postanawiają uciec do Berlina Zachodniego.
Zostają jednak zdemaskowani, w wyniku czego na cztery lata trafiają do więzienia. Ich dzieci zaś zostają oddane do adopcji. Po odbyciu połowy kary Hauserowie opuszczają zakład karny i po usilnych staraniach dostają pozwolenie na wyjazd. Za granicą zaczynają żmudne starania o odzyskanie dzieci, po których zatarto wszelkie ślady...

Autentyczna historia Marii Hildebrandt.



Inne tytuły: „Dwadzieścia lat później”, "Vingt ans plus tard", "20 Years Later"
Produkcja: 1993 (koprodukcja francusko-polska)
Premiera TV: 26 luty 1995 (Francja)
                       16 styczeń 1997 (Polska)

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Monika Hauser vel Janka Bednarek

Wolf Hauser vel Karl Klepacz, brat Moniki-Janki

Ewa Hauser, matka Moniki i Wolfa

Stefan Hauser, ojciec Moniki i Wolfa

Miller, "adwokat" Hauserów

dziennikarz "Der Spiegel" poszukujący dzieci Hauserów

Marian Bednarek, polski dostojnik partyjny

Emilia Bednarek, przybrana matka Janki

dyrektorka niemieckiego domu dziecka

 -

mała Monika Hauser

mały Wolf Hauser

nastoletnia Monika Hauser vel Janka Bednarek

nastoletnia Monika Hauser vel Janka Bednarek

nastoletni Wolf Hauser vel Karl Klepacz

Klepaczowa, adoptująca małego Wolfa

Klepacz, adoptujący małego Wolfa

polski żołnierz na granicy polsko-niemieckiej

urzędnik zachodnioniemieckiego MSZ na rozmowach w sprawie wykupienia Hauserów

 -

 -

recepcjonistka w hotelu

 -

oficer STASI

sekretarz SED w zakładzie pracy Wolfa-Karla

 -

dyrektorka polskiego domu dziecka

sprzątaczka w hotelu "Forum"

sędzia

urzędnik NRD przyjmujący pieniądze za Hauserów; nie występuje w napisach

oficer STASI; nie występuje w napisach

chłopak w sklepie jubilerskim; nie występuje w napisach

dyrektor NRD-owskiej fabryki; nie występuje w napisach

dziewczyna w sklepie jubilerskim; nie występuje w napisach

i inni


Notatki:
Film zrealizowany w ramach francuskiego cyklu p.t. "C'est mon histoire" („Oto moja historia”), produkowanego w latach 1992–1996. Scenariusze każdego z filmów oparte były na podstawie autentycznych wydarzeń, a ich prawdziwi bohaterowie byli ukazywani pod koniec filmów, z reguły dopowiadając swe dalsze losy. [FilmyPolskie888]
Ten film opowiada o jednym z mniej znanych, a zarazem bolesnych epizodów w historii komunizmu w byłej NRD. Kiedy padł mur berliński, odkryto tajne archiwum przymusowych... adopcji! Opinia publiczna świata dowiedziała się o przerażającym dekrecie, wydanym przez Margot Honecker. Zgodnie z nim, pozostawione w kraju dzieci rodziców, którzy uciekli na Zachód, były przymusowo adoptowane. Oczywiście przez jedynie słuszne ideologicznie familie, gwarantujące wychowanie w duchu wzorowego komunizmu. Nie trzeba chyba wyjaśniać, w jakim świetle przedstawiano dzieciom ich biologicznych rodziców. "Zdrajcy ojczyzny" to najłagodniejsze określenia – mówił w czasie realizacji filmu Michał Dudziewicz. Niedługo potem jego film pokazano jako część polsko-francuskiego serialu "Docudrama". W głównej roli reżyser ryzykownie, lecz z sukcesem obsadził Joannę Bendę, podówczas studentkę II roku PWST w Warszawie. [FilmPolski]


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


191221

(POL) polski, (ENG) English subtitles,


- BRAK DODATKOWYCH ILUSTRACJI -

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz