Przypadek Pekosińskiego (1993)

Pekosiński żyje w Polsce, mieszka w Zamościu, ma prawdopodobnie 53 lata. Nie ma rodziny, nie wie kim jest. W jego życiu wszystko zostało skonstruowane sztucznie: od jego symbolicznej daty urodzin - dzień wybuchu drugiej wojny światowej, przez nazwisko - od skrótu nazwy instytucji opiekuńczej PKOS (Polskiego Komitetu Opieki Społecznej), po miejsce urodzenia - niemiecki obóz koncentracyjny w Zwierzyńcu, skąd zza drutów przerzuciła go matka...
Fałszywi i sztuczni okazali się przyjaciele i opiekunowie. Prawdziwe - tylko sieroctwo i garb.

O młodego Bronka walczyły o siebie dwie potęgi: totalitarne państwo komunistyczne i Kościół Katolicki. Dorosły Pekosiński, alkoholik i degenerat sparaliżowany po wylewie krwi do mózgu, ma jednak gwiazdę przewodnią swego życia: mistrzowską grę w szachy. Upokarzany, przepędzany, zdradzany i oszukiwany, zachowuje godność, dobroć i ufność. Przez całe życie nie przestaje szukać matki...

Na podstawie reportażu Romualda Karsińskiego p.t. "Nazywam się Pekosiński".





Produkcja: 1993
Premiera: 19 listopad 1993

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
występuje w roli samego siebie
pani Bukowska
koleżanka Danusia
sekretarz Jan Kos
sędzia
ksiądz Michalski
generał Bagno
siostra
występuje w roli samego siebie, dziennikarza słuchającego opowieści Pekosińskiego
-
koleżanka Stasia
profesor
sekretarz
-
kościelny
asystent sekretarza Kosa
ojciec przełożony
organizator turnieju szachowego
-
pracownik PGR-u
nauczyciel
-
-
-
-
Matka Boska
-
Rysio, milicjant - szachista
-
-
-
-
dyrektor PGR-u
-
pani Wanda
-
-
szachista
-
-
pracownik PGR-u; nie występuje w napisach
i inni


Notatki:
Bronisław Pekosiński był postacią rzeczywistą, zmarł w Zamościu 2 stycznia 2013 roku.
W filmie zagrał samego siebie.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


01.150113

(POL) polski,


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz